Kıta sahanlığından başlayarak abisal ovalara kadar uzanan sahalar dahilinde tek ve gruplar halinde denizaltı tepelerine rastlanmaktadır. Bunlardan üstü düz denizaltı tepelerine guyot denir. Guyotlar, dalgaların aşındırması sonucu üstü düzleşen adanın deniz tabanına doğru çökmesi sonucunda oluşmuştur. Bunlar denizaltında muhtelif derinliklerde bulunmaktadır. Pasifik okyanusunda yaygın olan bu tepelerin en az 1000 nin üzerinde olduğu sanılmaktadır. Denizaltı tepeleri ve guyotlar, deniz ve okyanus havzalarının büyüklüğü yanında mikro ölçekli olmalarına rağmen tek başlarına oldukça büyük kütleler oluşturmaktadırlar. Pasifik Okyanusunun Ekvatoral Bölge dahilinde deniz yüzeyine kadar yükselen denizaltı tepelerinin üzerinde mercan resifleri ve atoller bulunmaktadır.
Doğrusal uzanış gösteren denizaltı tepelerinin genel olarak okyanus tabanlarındaki kırık hatlar ve ezik zonlar boyunca uzandıkları görülmektedir. Bu durumun tipik örneklerini ABD’nin batısında doğu_batı yönünde kuzeyden güneye doğru uzanan Mendocino, Clarion, kırık zonları boyunca guyot ve denizaltı tepeleri teşkil etmektedir.
Kısaca, okyanus havzalarında sayılamıyacak kadar çok olan denizaltı tepe ve guyotları, okyanus kabuğundaki gerilimin yol açtığı merkezi ve doğrusal hatlar boyunca magmanın püskürmesinden meydana gelmiş olup, bunlar bir bakıma kara üzerindeki volkan konilerine benzemektedir. Bunlar şiddetli volkan faaliyetleri sonucunda deniz yüzeyine kadar yükselerek ada halini almışlardır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder